فروش نشای راعی
7004
محصول جدید
مرکز تهیه قیسی تازه
حامیان ما برای مبارزه با سرطان
مرکر تامین سرور اچ پی HP ایران مستر اچ پی
سایت فروش محصولات خشکبار هربی کالا
گل راعی یکی
از ارزشمندترین گیاهان دارویی موجود در ایران می باشد که نوع پاکوتاه آن
در ایرانی به صورت بومی رشد و نمو میکند. اما آنچه که اکنون برای تولید نشا
استفاده میکنیم بذر نوع پابلند آن می باشد که خاصیت دارویی بالاتری دارد.
نشای تولید شده از بذور اف یک وارداتی از آلمان میباشد که از نظر دارویی
اصلاح شده به حساب می آیند و نسبت به آفات و بیماری ها مقاوم می باشند.
تصاویر نشای تولید شده را می توانید در بخش تصاویر ببینید.
امروزه در صنایع مدرن داروسازی از مواد مؤثره این گیاه ارزشمند، داروهای ضد افسردگی و
همچنین دارویی برای معالجه زخم ها تهیه شده است. تاکنون بیش از 60 نوع
دارو از مواد مؤثره گل را عی در کشورهای توسعه یافته تهیه شده است که
جارسین، کیرا، هایپرفورت و هایپریسین از جمله پرفروش ترین آنهاست. گل راعی
یا علف چای حاوی تانن، مقدار کمی اسانس فرار، فلاونوییدها و رنگدانه قرمزی
بنام (hypericine) است. از طریق داخلی این گیاه اثر ضد اسپاسم، ادرار آور
ملایم و تحریک ترشحات دستگاه گوارش بخصوص صفرا را دارد. باعث بهبود زخمها،
بریدگیها و سوختگیها می شود.
مرکز تهیه قیسی تازه
حامیان ما برای مبارزه با سرطان
مرکر تامین سرور اچ پی HP ایران مستر اچ پی
سایت فروش محصولات خشکبار هربی کالا
بیش از 370 گونه از جنس گل راعی وجود دارد
که میتوان آنها را در اغلب شرکت های فرآوری گیاهان دارویی پیدا کرد. اغلب
این شرکت ها از گیاهان بی کیفیت و نامرغوب برای تولید داروهای مربوطه
استفاده میکنند در حالی که فرمولاسیون های جدید بسیار نادری از کل گیاه
راعی آن هم با کیفیت بالا تولید میشود. وقتی ما از کل اندام رویشی گیاه
دارویی برای تولید دارو استفاده میکنیم ممانعت کننده های آمینواسیدی
(ترکیباتی که فعالیت آنزیم های خانواده منوآمینواکسیداز را مختل میکنند)
از برخی خارهای موجود در ساقه گل راعی تولید میشوند و این ممانعت کننده های
آمینو اسیدی به مختل کننده فاکتورهای ضد افسردگی معروف می باشند. لذا در
صورت امکان باید این مسئله در نظر گرفت که ترکیب دارو را نباید با ناخالصی
های دیگر تغییر داد.
به تازگی روشی ابداع شده است که اساس آن
استخراج اختصاصی هایپرفورین از لکه های سفید و قرمز بر روی گل و بخش هایی
از گیاه که حاوی این ترکیب می باشند، است. تولید و برداشت گیاه دارویی با
درصد بالایی از هایپرفورین این شرکت ها را در تولید عصاره غنی از این ترکیب
کمک میکند. این روش تولید و استخراج بسیار پیچیده و هزینه بر می باشد و
این تکنولوژی به صورت صحیح و درست تنها در اختیار چند شرکت محدود در سطح
بین الملل می باشد.
برای داشتن بهترین عملکرد از غلظت
هایپرفورین در گیاه راعی باید در حد امکان از کود فسفره استفاده نکرد. بعد
از برداشت و خشکانیدن گل معمولا شرکتها از روشهای دمایی برای استخراج عصاره
استفاده میکنند. اما در روش جدید از حلال متانول استفاده شده و عصاره بدست
آمده را درون یک پایدار کننده آنتی اکسیدانتی که از بذر انگور گرفته شده
نگه داری میکنند. قرار گرفتن هایپرفورین در معرض دما، اکسیژن و رطوبت آن را
بلااستفاده و بی فایده میکند. روش جدید که به HBC معروف می باشد نه تنها
اثر منفی روی عصاره نمیگذارد بلکه باعت تولید هایپرفورین تا غلظت بالای
چهار درصد نیز میشود. ادعای اغلب شرکت ها در مورد غلظت پنج درصد هایپرفورین
اشتباهی عمدی می باشد و فقط جنبه تبلیغاتی دارد و با تکنولوژی کنونی
نمیشود غلظتی بالاتر از 6/4 درصد استخراج کرد.
گیاه دارویی راعی بویی شبیه به ترپنیتین دارد. و گیاهی بوته ای می باشد که دارای گل هایی به رنگ زرد می باشد در در حاشیه گلبرگها دارای لکه های سفید و قرمز می باشد.
عصاره گل این گیاه دارویی دارای خواص بسیار
قوی آنتی باکتریال بوده و در بسیاری از تمدن ها بعنوان درمان کننده ای
برای افسردگی بکار برده می شود. این دارو در کشورهای امریکا و اروپایی به
صورت گسترده برای درمان افسردگی های ملایم و متوسط از نظر شدت افسردگی
استفاده میشود.
در آلمان مطالعه ای برای مقایسه اثر گیاه دارویی راعی و ایمی پرامین بعنوان یک داروی ضد افسردگی صورت گرفت. در این آزمایش تعداد 300 بیمار که از افسردگی متوسطی رنج میبردند استفاده شد. این آزمایش به مدت شش هفته انجام شد و در هر روز به تعدادی از بیماران 75 میلی گرم ایمی پیرامین به صورت دو نوبت در روز و به تعداد دیگری از بیماران حدود 250 میلیگرم عصاره گل راعی به صورت دو نوبت در روز تجویز شد. نتایج نشان داد که عصاره گل راعی به مراتب بهتر از ایمی پرامین اثر کرده و برای افسردگی با شدت ملایم و متوسط بهتر از ایمیپرامین عمل میکند.
مطالعات اولیه فیتوشیمیایی نشتن میدهد که
ترکیبات دارویی موجود در گل راعی از جذب نروترنس میترهای اولیه از عوامل
شادی و خوب بودن مانند سروتونین، نور آدرنالین و دوپامین جلوگیری می کند.
نتایج آزمایشگاهی نشان میدهد عصاره گل راعی
اثرات معنی داری بر روی گیرنده هایی مانند آدنوزین، گاما آمینوبوتریک اسید
الف و گاما آمینوبوتریک اسید ب و گلوتامین دارد. همچنین عصاره بدست آمده
از گیاه کشت شده در شرایط مزرعه ای باعث کاهش تعداد گیرنده بتا آدرنجیک و
افزایش تعداد گیرنده سروتونین در بخش جلویی و تغییر غلظت نروترنس میترها در
بخش های از مغز میشود که با مکانیسم افسردگی در ارتباط هستند. با افزایش
گیرنده های سروتونین، دوپامین ونور آدرنالین افسردگی تا حدود زیادی از بین
می رود.
مرکز تهیه قیسی تازه
حامیان ما برای مبارزه با سرطان
مرکر تامین سرور اچ پی HP ایران مستر اچ پی
سایت فروش محصولات خشکبار هربی کالا
قدمت استفاده از گل راعی به بیش از 2000 سال پیش برمیگردد. این گیاه در موارد درمانی زیادی بکار برده میشود. به عنوان مثال به عنوان مسکن برای دردهای ناشی از ورم مفاصل، تنظیم کننده جریان اوره خون، درمان اسهال، ترمیم سوختگی، ترمیم زخم معده و جراحات دیگر همچنین درمان بیماری سل و انواع دیگر بیماری ها مانند اضططراب، تشویش، افسردگی (مالوخولیا)، مرض های روانی و برخی بیماری های روحی دیگر…
تحقیقات جدید نوآوری های در کاربرد درمانی گیاه دارویی راعی کشف کرده است. مانند سندروم خستگی مزمن، پی ام اس (مجموع اتفاقاتی که در زنان ما بین تخمک گذاری و پریود رخ میدهد)، آلودگی های باکتریایی و ویروسی، اسهال خونی، درد مثانه، تومور هایی با منشا باکتریایی و سندروم ترنر. محققان این گیاه را واقعا معجزه گر میدانند.
گیاه خشک علف چای( 1-2 قاشق غذاخوری از گیاه را در یک لیتر آب سرد بریزید، بجوشانید و بگذارید بماند) در اختلالات گوارشی ، بخصوص وقفه ترشح صفرا و قاعدگی نامنظم مصرف می شود. از طریق خارجی بهش کل روغن علف چای ( 100 گرم سرشاخه گلدار کوبیده و تازه گیاه را به مدت 15 روز در آفتاب در 250 گرم روغن زیتون بخیسانید، مرتب تکان بدهید، بگذارید بماند و سپس صاف کنید) برای التیام زخمها و خون مردگی استفاده می شود.
گیاه شناسی: گیاهی پایا با ارتفاع 25-90 سانتیمتر است که ساقه های آن در قاعده گیاه منشعب تر و دارای دو خط برجسته در طول خود است. برگهای آن متقابل، بیضوی، بطول 5/1-3 سانتی متر، کامل، بدون کرک و تعداد زیادی غدد روغنی کروی و شفاف در سطح آن با نقاط کوچک و سیاه رنگ در کناره ها است. گلهای آن به رنگ زرد طلایی به قطر 20- 25 سانتیمتر و به شکل دیهیم انتهایی است. در پنج گلبرگ بیضوی آن نقاط ترشحی سیاه رنگ مشاهده می شود که در موقع فشار دادن روغن قهوه ای تیره رنگی از آن تراوش می شود. زمان گل دادن آن از اواخر اردیبهشت تا اواخر مهرماه است. قسمت های مورد استفاده ان سر شاخه های گلدار تازه یا خشک و نیز گلهای تازه می باشد.
زیستگاه و گردآوری: علف چای در جنگلها ،
پرچینها، بیشه ها و کنار جاده های اروپا مشاهده می شود. در بریتانیا به
وفور بخصوص بر روی خاکهای آهکی می روید. در بین ماههای خرداد تا شهریور آن
را گردآوری کرده و در سایه می خشکانند.
ایران: این گیاه در نواحی مختلف البرز، کرج، راه چالوس، رضائیه، شمال ایران، گیلان، لاهیجان، تالش، خراسان، مغرب ایران بروجرد، کوه الوند و نهاوند می روید.
ترکیبات و اثر: علف چای حاوی تانن، مقدار کمی اسانس فرار، فلاونوییدها و رنگدانه قرمزی بنام (hypericine) است. از طریق داخلی این گیاه اثر ضد اسپاسم، ادرار آور ملایم و تحریک ترشحات دستگاه گوارش بخصوص صفرا را دارد. باعث بهبود زخمها، بریدگیها و سوختگیها می شود.
مصرف: تیزان تهیه شده از گیاه خشک علف چای( 1-2 قاشق غذاخوری از گیاه را در یک لیتر آب سرد بریزید، بجوشانید و بگذارید بماند) در اختلالات گوارشی ، بخصوص وقفه ترشح صفرا و قاعدگی نامنظم مصرف می شود. از طریق خارجی بهش کل روغن علف چای ( 100 گرم سرشاخه گلدار کوبیده و تازه گیاه را به مدت 15 روز در آفتاب در 250 گرم روغن زیتون بخیسانید، مرتب تکان بدهید، بگذارید بماند و سپس صاف کنید) برای التیام زخمها و خون مردگی استفاده می شود.
در پاییز پس از دادن کودهای حیوانی پوسیده و شیمیایی لازم زمین شخم زده می شود. در این زمان اکسید فسفر 90-80 کیلو گرم در هکتار اکسید پتاس 170-160 کیلو گرم در هکتار همراه با کود حیوانی پوسیده در هنگام شخم با زمین مخلوط می‌گردد. قبل از کاشت نیز 160-150 کیلو گرم ازت نیز در اختیار زمین قرار می‌گیرد. (دو سوم قبل و یک سوم بعد از کشت).
کاشت گل راعی به دو صورت مستقیم و غیر
مستقیم انجام می‌گیرد. در کشت مستقیم اواسط بهار، بذرها را بر روی ردیفهایی
بعرض 40 سانتیمتر کشت کرده و پس از سبز شدن فاصله بوته ها را برروی ردیفها
توسط تنک کردن در حدود 30-20 سانتیمتر تنظیم میکنند.
در کاشت غیر مستقیم میتوان به دو صورت عمل کرد:
الف: کشت بذر در خزانه سرپوشیده در 25 بهمن و انتقال نشاء به محل اصلی در اواخر فروردین
ب: کشت بذر در هوای آزاد در 20 اسفند و انتقال نشاء به محل اصلی در اواخر مرداد
میزان بذر لازم جهت کشت یک هکتار 9/0- 2/1 کیلو گرم می باشد.
3- داشت (مراقبت و نگهداری):
1-3- آبیاری منظم و کافی خصوصا" بعد از مرحله برداشت
2-3- مبارزه با آفات و امراض موجود در منطقه با روشهای توصیه شده
3-3- دفع علفهای هرز در مراحل اول (قبل از کاشت و اوایل رویش)
4- برداشت:
برداشت گل راعی معمولا" از سال دوم آغاز می گردد و عمدتا" در دو مرحله برداشت می‌گردد:
1-4- اولین برداشت: خرداد
2-4- دومین برداشت: اواخر مرداد
3-4- بنظر میرسد در مهر ماه هم برداشت صورت می‌گیرد که کیفیت ندارد ولی برای جلوگیری از سرمرکز تهیه قیسی تازه
حامیان ما برای مبارزه با سرطان
مرکر تامین سرور اچ پی HP ایران مستر اچ پی
سایت فروش محصولات خشکبار هربی کالا
